سیتل‌سینگ بیخودبیخود، تخلص سیتل سینگ، از منشیان و سرایندگان صوفی مسلک شبه قاره هند است. ۱ - بیخود تخلص سیتل سینگمؤلف نگارنامه (متوفی ۱۰۹۰) او را از دبیران عصر اورنگ زیب (حک: ۱۰۶۸ـ ۱۱۱۸) شمرده است. [۱]
سیدمحمد عبدالله، ادبیات فارسی در میان هندوان، ج۱، ص۸۲، ترجمه محمد اسلم خان، تهران ۱۳۷۱ ش.
وی مذهب هندو داشته [۲]
سیدمحمد عبدالله، ادبیات فارسی در میان هندوان، ج۱، ص۲۱۹، ترجمه محمد اسلم خان، تهران ۱۳۷۱ ش.
ولی آثاری که از او بر جای مانده حاکی از پیوند عمیق او با عرفان اسلامی است.
۱.۱ - آثار سیتل سینگبیخود که جملگی به فارسی است عبارت‌اند از: ۱) نکات بیخود؛ ۲) شرح بعضی اشعار فصوص الحکم ابن عربی؛ ۳) شرح ام الاسماء؛ ۴) رموز العارفین؛ ۵) مستزادات؛ ۶) دیوان اشعار، مشتمل بر غزلیات، رباعیات، مفردات و مقطعات، گردآورده «خاکی» در ۱۲۶۳ با عنوان خیال بیخود. [۳]
موزه ملی پاکستان، فهرست نسخه های خطی فارسی موزه ملی پاکستان (کراچی)، ج۱، ص۴۷۹، نگاشته عارف نوشاهی، اسلام آباد ۱۳۶۲ ش.
[۴]
احمد منزوی، فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، ج۸، ص۱۲۵۵، اسلام آباد ۱۳۶۲ـ۱۳۷۰ ش.
۱.۲ - کتاب حقیقتهای بیخودرام سیتاسینگ متخلص به «فکرت»، از مریدان و شاگردان او، کتابی به فارسی به نام حقیقتهای بیخود در شرح احوال بیخود نگاشته است. این کتاب در ۱۸۴۸ میلادی در لکهنو چاپ سنگی شده است [۵]
خانبابامشار، فهرست کتابهای چاپی فارسی، ج۲، ستون ۱۷۸۸، تهران ۱۳۵۰ـ ۱۳۵۵ ش.
[۶]
سیدمحمد عبدالله، ادبیات فارسی در میان هندوان، ج۱، ص۱۸۵، ترجمه محمد اسلم خان، تهران ۱۳۷۱ ش.
۲ - فهرست منابع(۱) سیدمحمد عبدالله، ادبیات فارسی در میان هندوان، ترجمه محمد اسلم خان، تهران ۱۳۷۱ ش. (۲) خانبابامشار، فهرست کتابهای چاپی فارسی، تهران ۱۳۵۰ـ ۱۳۵۵ ش. (۳) احمد منزوی، فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، اسلام آباد ۱۳۶۲ـ۱۳۷۰ ش. (۴) موزه ملی پاکستان، فهرست نسخه های خطی فارسی موزه ملی پاکستان (کراچی)، نگاشته عارف نوشاهی، اسلام آباد ۱۳۶۲ ش. ۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «۲۴۰۶»، شماره۲۴۰۶. رده‌های این صفحه : تراجم | شاعران فارسی
|